Η «Παλιοβίγλα», ένας χώρος-σταθμός για εκδρομείς, πεζοπόρους, ποδηλάτες και λάτρεις των αλόγων. Βρίσκεται 3 χιλιόμετρα μετά απο τον Άγιο Γεώργιο στο δρόμο για τις Πινακάτες.
Αφήνουμε πίσω μας το χωριό και στα δεξιά μας την διασταύρωση για Ανω Γατζέα και συνεχίζουμε ευθεία.Στο 1,5 χιλιόμετρο βρίσκουμε στα αριστερά μας διασταύρωση για Παλιοβίγλα.
Ανηφορίζουμε....
Ένα ’60s Opel φορτηγάκι, μια street μηχανή δίνουν κάτι από Φαρ Ουέστ.
Μέσα σε ένα κτήμα με μηλιές, ο Γιάννης και ο αδερφός του έφτιαξαν με τα χέρια τους ένα ξύλινο κατάλυμα που θυμίζει σαλούν.
Μπορείτε να έρθετε εδώ απλώς για βόλτα και φαγητό. Απο εδώ ξεκινά ο αγροτικός δρόμος για το Σχιτζουράβλι(ο αριστερός χωματόδρομος μετα το κατάλυμα-υπάρχει σχετική σήμανση) μία από τις ψηλότερες κορυφές του Πηλίου, αλλά και το μονοπάτι για το Ξουρίχτι ή το Μούρεσι( ο χωματόδρομος ευθεία μετα το κατάλυμμα).
Έχουμε όμως και την δυνατότητα να κάνουμε βόλτα ανάμεσα στις μηλιές, τις καστανιές και τα πλατάνια,με τα πόδια ή με τα άλογα του Γιάννη. Η ευγενική γυμνάστρια θα σας δώσει κάθε πληροφορία και θα βοηθήσει τους αρχάριους στην πρώτη τους επαφή με το υπέροχο ζώο. Χαλαρά, χαλαρά....
Το κυρίως κατάλυμμα διαθέτει ένα χώρο με μεγάλα παράθυρα και ανοιχτή κουζίνα, με ένα τεράστιο τζάκι που το χειμώνα σε τυλίγει η θαλπωρή του.
Δεν καταλαβαίνεις πως πέρνουν οι ώρες δίπλα στη φωτιά: με «Caf, del Mar» και έθνικ μουσικές μέχρι προσεγμένα ελληνικά, κρασάκι και μεζέδες,με παρεϊστικο αέρα. Το φαγητό, που μαγειρεύει η μάνα του Γιάννη, έχει μια τιμιότητα, έναν αγροτικό χαρακτήρα, που δεν βρίσκεις εύκολα πια.
Τοπική κουζίνα, ψητά και φαγητά της κατσαρόλας. Τραγόπουλο λεμονάτο με πατάτες τηγανητές, κομμένες στο χέρι –παρά τη δυσπιστία μου, δεν μύριζε και ήταν σκέτο λουκούμι–, σπεντζοφάι με ντόπιο λουκάνικο, αφράτοι κεφτέδες, κοκκινέλι. Στάθηκε η καρδιά μας.
Λειτουργεί Παρασκευή Σάββατο, Κυριακή, αλλά αν είστε περαστικοί καθημερινή, μπορείτε να πάτε έπειτα από συνεννόηση.
Για βόλτα με άλογο, επικοινωνήστε τηλεφωνικώς με τον Γιάννη. (6945 887317)