Είναι δέντρο φυλλοβόλο. Ο κορμός του είναι συνήθως κοντός, με πλούσια οριζόντια διακλάδωση. Σ
το φλοιό του εμφανίζονται ραβδώσεις που του δίνουν ωραία όψη.
Φθάνει τα 25 μ. ύψος και 20 μ. διάμετρο κόμης.
Τα φύλλα του είναι οξυκόρυφα με πολλές οδοντώσεις στις παρυφές. Η επάνω επιφάνεια είναι σκούρου πράσινου χρώματος και η κάτω ανοιχτού πράσινου με αραιό πίλημα.
Φυτό μόνοικο. Τα αρσενικά άνθη είναι κιτρινωπά και σχηματίζουν κρεμάμενους ιούλους. Τα θηλυκά έχουν πράσινο χρώμα και σχηματίζουν διχάσια ιουλόμορφα. Ανθίζει τον Απρίλιο και το Μάιο.
Ο καρπός περιβάλλεται από πράσινο φυλλοειδές τρίλοβο πτερύγιο, που βοηθά τη διασπορά του από τον άνεμο. Η ωρίμανση των σπόρων γίνεται από το Σεπτέμβριο μέχρι και τον Οκτώβριο και η πτώση τους τον επόμενο χειμώνα.
Είναι σκιανθεκτικό είδος. Αναπτύσσεται τόσο σε συνθήκες φωτισμού όσο και σε πλήρη σκίαση. Αντίθετα δεν αντέχει τους παρατεταμένους παγετούς.
Δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στα βαριά νωπά εδάφη. Είναι αδιάφορο στο pH του εδάφους, αφού απαντάται σε όξινα, ουδέτερα έως και πολύ αλκαλικά εδάφη.
Το ξύλο του είναι λευκού χρώματος. Είναι βαρύ, συμπαγές σκληρό, ελαστικό, δυσκατέργαστο και γενικά δύσχιστο. Χρησιμοποιείται για γεωργικά εργαλεία, και στη λεπτουργική (λαβές μικροεργαλείων, κ.λ.π). Αποτελεί άριστη τροφή για την άγρια πανίδα. Το ξύλο του καίγεται πολύ καλά και θεωρείται άριστο καύσιμο. Επίσης χρησιμοποιείται στην ιατρική.